Poradnie specjalistyczne

Świadczenia w poradniach zakontraktowanych przez NFZ w ramach ambulatoryjnej opieki specjalistycznej (AOS) udzielane są na podstawie skierowania od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) lub innego lekarza udzielającego świadczeń w ramach umowy z NFZ.

Zapisując się do poradni specjalistycznych należy posiadać skierowanie od lekarza POZ lub innego lekarza udzielającego świadczeń w ramach umowy z NFZ. Jeśli kontynuuje się terapię w kolejnym roku kalendarzowym, nie trzeba dostarczać nowego skierowania.

  1. Poradnia Alergologiczna
  2. Poradnia Alergologiczna dla dzieci
  3. Poradnia Diabetologiczna
  4. Poradnia Gastroenterologiczna
  5. Poradnia Kardiologiczna
  6. Poradnia Nefrologiczna
  7. Poradnia Neurologiczna
  8. Poradnia Leczenia Bólu
  9. Poradnia Pulmonologiczna dla dorosłych
  10. Poradnia Ginekologiczna
  11. Poradnia Chirurgii Ogólnej
  12. Poradnia Chirurgii Plastycznej
  13. Poradnia Neurochirurgii
  14. Poradnia Okulistyczna
  15. Poradnia Leczenia Zeza
  16. Poradnia Otolaryngologiczna
  17. Poradnia Audiologiczna
  18. Poradnia Logopedyczna
  19. Poradnia Chirurgii Czaszkowo–Szczękowo–Twarzowej
  20. Poradnia Leczenia po Przeszczepie Nerki

Skierowanie nie jest wymagane do ginekologa i położnika, onkologa, psychiatry oraz wenerologa.

Osoby uprawnione do świadczeń bez wymaganego skierowania i poza kolejnością – link

Pacjent ma obowiązek dostarczyć oryginał skierowania (o ile jest ono wymagane), nie później niż w terminie 14 dni roboczych od dnia dokonania wpisu na listę oczekujących, pod rygorem skreślenia z tej listy. Skierowanie można dostarczyć: osobiście, przez osobę trzecią lub wysłać je do świadczeniodawcy pocztą. Jeśli pacjent nie przyjdzie na wyznaczoną wizytę, zostanie skreślony z listy oczekujących, a świadczeniodawca zwraca mu oryginał skierowania. Pacjent nie zostanie skreślony z listy oczekujących, jeśli uprawdopodobni, że niezgłoszenie się na wizytę nastąpiło z powodu siły wyższej (powszechnie przyjęte rozumienie siły wyższej: zdarzenie nadzwyczajne, zewnętrzne i niemożliwe do zapobieżenia). Wniosek o przywrócenie na listę oczekujących świadczeniobiorca jest obowiązany zgłosić niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia ustania przyczyny niezgłoszenia się na ustalony termin udzielenia świadczenia. Wniosek musi zawierać uzasadnienie przyczyny niestawienia się w ustalonym terminie. Pacjent w celu otrzymania danego świadczenia może się wpisać na listę oczekujących u jednego świadczeniodawcy.

Świadczenie specjalistyczne

Świadczenie specjalistyczne obejmuje ocenę stanu zdrowia pacjenta lub ocenę przebiegu leczenia, w oparciu o badanie podmiotowe i przedmiotowe oraz posiadane lub przedstawione wyniki badań dodatkowych oraz posiadane lub przedstawione wyniki badań dodatkowych oraz uwzględniające w uzasadnionych medycznie przypadkach: realizację procedur medycznych - diagnostycznych (w tym laboratoryjnych), terapeutycznych, rehabilitacyjnych, będących kontynuacją rozpoczętych wcześniej, lub pozyskiwanie w drodze skierowania niezbędnych, uzupełniających wyników badań dodatkowych, lub wydanie orzeczenia/ zaświadczenia, lub wydanie karty diagnostyki i leczenia onkologicznego – DiLO.

Świadczenie specjalistyczne pierwszorazowe

Jest to świadczenie wykonywane u pacjenta pierwszorazowego, tj. takiego, który trafia do danej poradni po raz pierwszy. Polega ono na kompleksowej ocenie stanu zdrowia, obejmującej wywiad lekarski, badanie fizykalne, kierowanie na badania dodatkowe, ocenę dostępnych i zleconych wyników badań dodatkowych. Na tej podstawie lekarz podejmuje decyzję diagnostyczną, tj. określa jednostkę chorobową (według klasyfikacji ICD-10), oraz terapeutyczną, tj. dotyczącą dalszego schematu opieki nad pacjentem. Lekarz wskazuje również dalszy tryb opieki, którym może być: leczenie w POZ, pozostawienie pod opieką poradni specjalistycznej, skierowanie do lekarza specjalisty w innej dziedzinie medycyny, skierowanie do szpitala lub zakończenie leczenia specjalistycznego. Świadczenie obejmuje również przekazanie „Informacji dla lekarza kierującego/POZ”, a w  uzasadnionych medycznie przypadkach - wydanie karty diagnostyki i leczenia onkologicznego - DiLO.

Kierowanie do szpitala

W przypadku, gdy pacjent objęty leczeniem specjalistycznym wymaga leczenia szpitalnego, lekarz z poradni specjalistycznej dołącza do skierowania wyniki badań diagnostycznych zgodnie z rozpoznanym schorzeniem, aktualną wiedzą i praktyką medyczną, umożliwiające potwierdzenie wstępnego rozpoznania.

Świadczenie pohospitalizacyjne

Pacjent, który leczył się w danym szpitalu, może w jego przyszpitalnej poradni otrzymać świadczenie pohospitalizacyjne, tj. związane z przebiegiem i efektem hospitalizacji. Świadczenie może się odbyć w okresie do 30 dni od  zakończenia hospitalizacji (a także hospitalizacji planowej lub świadczenia udzielonego w ramach leczenia jednego dnia).

Obowiązek informowania lekarza POZ

Lekarz ubezpieczenia zdrowotnego leczący pacjenta w poradni specjalistycznej zobowiązany jest do pisemnego informowania lekarza rodzinnego, o rozpoznaniu, sposobie leczenia, rokowaniu, ordynowanych lekach, w tym czasokresie ich stosowania i dawkowania oraz wyznaczonych wizytach kontrolnych. Na podstawie zaświadczenia wydanego przez lekarza specjalistę, z rozpoznaniem choroby i zalecaną farmakoterapią, lekarz rodzinny może wystawiać recepty przez okres wskazany w zaświadczeniu od lekarza specjalisty.

Świadczenia w poradniach specjalistycznych:

  1. badanie lekarskie: podmiotowe i przedmiotowe, zakończone postawieniem diagnozy wstępnej lub ostatecznego rozpoznania;
  2. udzielanie albo zlecanie niezbędnych świadczeń diagnostycznych i terapeutycznych, ordynowanie koniecznych leków i zlecanie zaopatrzenia w wyroby medyczne, będące przedmiotami ortopedycznymi oraz środki pomocnicze;
  3. zlecanie zaopatrzenia w świadczenia
  4. kierowanie na konsultacje specjalistyczne, leczenie szpitalne, leczenie uzdrowiskowe lub rehabilitację leczniczą;
  5. orzekanie o stanie zdrowia w zakresie określonym w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;
  6. niezbędną edukację i promocję zachowań prozdrowotnych;
  7. wykonywanie badań profilaktycznych.